دستگاه های پروتز دندان جایگزین یا ترمیم کننده دندان های از دست رفته یا آسیب دیده هستند. آنها می توانند بسیار بیشتر از بهبود لبخند شما عمل کنند. دندان از دست رفته می تواند بر توانایی جویدن شما تأثیر بگذارد و خطر بیماری لثه را افزایش دهد. دندان از دست رفته همچنین می تواند سلامت استخوان فک را تحت تاثیر قرار دهد و سایر دندان ها را در معرض خطر قرار دهد.
انواع مختلفی از وسایل ثابت دندان مانند تاج و ایمپلنت و دستگاه های متحرک شامل پروتزهای کامل یا جزئی وجود دارد که می توان آنها را در صورت نیاز بیرون آورد.
در این مقاله ، ما پنج نوع دستگاه پروتز دندان را مرور می کنیم تا بتوانید با دندانپزشک خود در مورد اینکه کدام یک برای شما مناسب است مشورت کنید.
1. تاج دندان
- یک قالب نرم از دندان های خود تهیه کنید.
- هرگونه حفره را در دندان آسیب دیده (در صورت لزوم) پر میکنند.
- دندان را کوتاه می کنند تا برای دریافت تاج آماده شود.
- تاج موقت را روی دندان میگذارند در حالی که تاج دائمی در آزمایشگاه ساخته می شود.
- پس از چند هفته ، یک تاج دائمی که در محل خود سیمان شده است قرار می دهند.
اقدامات دندانپزشکی که می توانند تاج در محل ایجاد کنند ممکن است تاج های یک روزه را ارائه دهند. تاج ها یک راه حل نسبتاً دائمی محسوب می شوند. هنگامی که تاج در جای خود قرار می گیرد ، باید 5 تا 15 سال یا حتی بیشتر دوام بیاورد اگر به درستی نگهداری شود. شما باید مانند دندانهای دیگر مسواک بزنید و از نخ دندان استفاده کنید.
2. ایمپلنت دندان
یکی از گزینه های جایگزینی دندان از دست رفته ، کاشت دندان است. این نوع پروتز در استخوان فک قرار می گیرد و به عنوان مواد استخوانی جدید در اطراف آن ثابت می ماند.
در اینجا روش معمول ایمپلنت دندان آمده است:
- ایمپلنت (دستگاهی شبیه پیچ) ابتدا در استخوان فک قرار می گیرد.
- دندانپزشک ممکن است یک تکیه گاه که تاج را نگه می دارد اضافه کند. اگر استخوان اطراف ایمپلنت ابتدا نیاز به ترمیم داشته باشد ، تکیه گاه چند ماه بعد اضافه می شود.
- یک تاج به تکیه گاه متصل می شود تا با دندان های اطراف مطابقت داشته باشد.
یک مطالعه 3 ساله که در مجله پزشکی بالینی در سال 2019 منتشر شد ، نشان می دهد که ایمپلنت ها معمولاً دستگاه های با دوامی هستند که می توانند تأثیر مثبتی بر کیفیت زندگی داشته باشند.
اما در حالی که ایمپلنت ها به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرند ، ممکن است عوارض مکانیکی ، فنی و بیولوژیکی داشته باشند.
- شل شدن پیچ
- خرابی سیمان
- پرسلن شکسته
- عوارض در بافت نرم یا استخوان اطراف ایمپلنت
تصمیم برای انتخاب ایمپلنت یا پروتز ممکن است به هزینه و اینکه آیا استخوان کافی برای قرار دادن ایمپلنت وجود دارد ، بستگی داشته باشد.
هزینه نیز عامل مهمی در کاشت دندان است. هزینه ایمپلنت فقط برای ایمپلنت 1600 تا 3000 دلار است. سپس ، یک تاج و یک تکیه گاه احتمالی می تواند 1500 تا 3000 دلار دیگر باشد. در مقایسه ، انجمن دندانپزشکی آمریکا گزارش می دهد که پروتزهای کامل بالا یا پایین حدود 1600 دلار هزینه دارند. این هزینه ها نیز بستگی به موقعیت مکانی شما دارد.
3. پل / بریج دندان
هنگامی که یک یا چند دندان از بین می رود ، بریج دندان مصالحی بین پروتز و ایمپلنت است.
همانطور که از نامش مشخص است ، منظور از بریج دندانی فاصله بین دندان های از دست رفته است. یک بریج معمولاً در دو انتهای شکاف به دندانهای طبیعی متصل می شود و ممکن است از یک یا چند دندان کاذب به نام پونتیک ساخته شده باشد. در برخی موارد ، ممکن است پلی برای ایمن سازی و ثبات بیشتر به ایمپلنت متصل شود.
یک پل اغلب از پرسلن ساخته شده است تا شبیه دندانهای طبیعی باشد و باید مرتباً مسواک زده و نخ دندان بکشید. برای استفاده از نخ دندان بین پل و خط لثه ممکن است وسایل مخصوص نخ دندان به نام نخ کش ضروری باشد.
در اینجا فرایند معمولی برای گرفتن پل آمده است:
- در اولین قرار ملاقات ، دندان های لنگر در دو طرف پل به شکل قرار می گیرند و قالب از دهان شما ساخته می شود. ممکن است یک پل موقت برای پر کردن فاصله ایجاد شود در حالی که یک پل دائمی ظرف چند هفته ساخته می شود.
- در ملاقات دوم ، پل دائمی در جای خود نصب می شود. هر گونه تعدیل جزئی لازم به گونه ای انجام می شود که پل طبیعی به نظر برسد و با گاز طبیعی شما کار کند. سپس پل در جای خود سیمان می شود.
یک پل خوش ساخت می تواند دهه ها دوام بیاورد ، اما 5 تا 15 سال یک انتظار منطقی است.
هزینه های یک پل می تواند از 500 دلار برای هر پونتیک تا 1200 دلار یا بیشتر متغیر باشد. این هزینه شامل هزینه تاج نمی شود ، که به تنهایی می تواند از 500 دلار تا 2500 دلار برای هر دندان هزینه داشته باشد. مانند سایر دستگاه های پروتز دندان ، این هزینه ها به محل شما بستگی دارد.
4. دندان مصنوعی
دندان مصنوعی دستگاه های مصنوعی هستند که محکم در برابر لثه قرار می گیرند و به نظر می رسند و مانند دندان های طبیعی عمل می کنند. همچنین از آنها به عنوان دندان های کاذب یاد می شود.
میزان از دست دادن دندان و ترجیح شما به تعیین نوع دندان مصنوعی برای شما کمک می کند. شایع ترین انواع دندان مصنوعی عبارتند از:
- پروتزهای کامل جایگزین همه دندان های شما می شوند و باید روزانه برای تمیز کردن برداشته شوند.
- پروتزهای جزئی متحرک جایگزین برخی از دندانهای شما می شوند اما نه همه آنها.
- پروتزهای ثابت جزئی نیز به عنوان بریج های دارای ایمپلنت شناخته می شوند.
- پروتزهای ایمپلنت حفظ شده روی ایمپلنت چسبانده می شوند اما باید روزانه برای تمیز کردن برداشته شوند (پروتزهای اسنپ این را نیز می نامند).
نوع دیگری از پروتز ، فلیپر نامیده می شود. اینها پروتزهای جزئی موقتی هستند که جایگزین یک یا دو دندان می شوند. آنها از مواد با دوام کمتری نسبت به پروتزهای معمولی جزئی ساخته شده اند زیرا برای مدت کوتاهی مورد استفاده قرار می گیرند.
5. روکش دندان
روکش ها می توانند با پوشاندن پوسته ای نازک و طبیعی به بهبود رنگ و ظاهر دندان های طبیعی کمک کنند.
در اینجا روش معمول برای گرفتن روکش وجود دارد:
- دندانپزشک مینای دندان را خرد کرده و از دهان شما قالب می گیرد.
- با استفاده از قالب ، تکنسین های آزمایشگاهی روکش های شما را از پرسلن یا مواد کامپوزیت رزین می سازند. این روند ممکن است چند هفته طول بکشد.
- سپس روکش ها روی دندان های شما سمان می شوند. از یک اشعه ماوراء بنفش برای سفت شدن سریع سیمان استفاده می شود که روکش ها را به دندان شما متصل می کند.
برای حمایت از روکش باید دندانهای نسبتاً سالمی داشته باشید. روکش ها می توانند 10 تا 15 سال دوام بیاورند تا نیاز به تعویض داشته باشند.
قیمت ونیرها بین 925 تا 2500 دلار برای هر دندان است.
ترجمه شده از سایت Healthline
