ارتباط آلزایمر بین سلامت دهان و مغز
آلزایمر یک بیماری عصبی پیشرونده است که با از دست دادن حافظه ، مهارت های تفکر و عملکردهای شناختی مشخص می شود. این بیماری بیشتر در افراد مسن شایع است و به دلیل آسیب های جبران ناپذیر و همچنین مرگ سلول های مغزی ایجاد می شود. به آرامی شروع می شود و با گذشت سالها به تدریج بدتر می شود.
چندین نوع تحقیق مداوم در بسیاری از نقاط جهان انجام می شود و آلزایمر را با سلامت دهان و مغز مرتبط می کند. ورم لثه یا عفونت لثه ناشی از گونه خاصی از باکتریها به نام Porphyromonos gingivalis در جریان خون از دهان به مغز مشاهده می شود. پس از رسیدن به مغز ، پروتئینی به نام لثه آزاد می کند که سلول های عصبی را از بین می برد و منجر به ایجاد زوال عقل می شود. این انتقال باکتری ها می تواند در هر زمان در هنگام مسواک زدن ، غذا خوردن ، جویدن ، نخ دندان کشیدن یا در طول هرگونه عمل دندانپزشکی اتفاق بیفتد. خونریزی لثه ، از دست دادن دندان و دندان متحرک از جمله علائم مرتبط با این بیماری است.
اگرچه دانشمندان پیوندهای زیادی با این عفونت باکتریایی و آلزایمر یافته اند ، اما مطالعات کافی مبتنی بر شواهد برای اثبات رابطه علت و معلولی بین آنها وجود ندارد. اما این مطالعات به وضوح نشان می دهد که بیماران مبتلا به عفونت لثه هرگز نباید آن را نادیده بگیرند و باید در اسرع وقت تحت درمان قرار گیرند.
پروتکل های پیشگیرانه و آموزشی اولیه نقش مهمی در بیماران آلزایمر ایفا می کنند زیرا پیشگیری از بیماری های لثه یکی از بهترین راه ها برای کاهش سرعت پیشرفت بیماری است. همچنین از اجتناب از درمان های پیچیده در مراحل بعدی ، که در آن همکاری و درک بیمار بسیار چالش برانگیز است ، کمک می کند. برای بیمارانی که بیماری تشدید شده است .
تأکید و مراقبت های ویژه ای بر روی بیماران مسن از نظر انجام دستورالعمل های ساده در مورد تمیز کردن دندان مصنوعی آنها ، تعویض منظم مسواک با موهای نرم برای جلوگیری از فرسایش ، زمان مسواک زدن دندان ها ، ماساژ لثه ها ، استفاده از دهان باید انجام شود. شستشو یا نوشیدن آب بعد از هر وعده غذایی و غیره از آنجایی که بیماران آلزایمر فاقد حافظه و مهارت تفکر هستند ، تلاش شود تا اطلاعات را تقسیم کرده و به صورت قطعات کوچک در اختیار آنها قرار دهد تا بتوانند آن را به درستی پیگیری کنند.
درمان دندانپزشکی در مراحل اولیه این بیماری ، برای تثبیت وضعیت دهان و دندان آنها بسیار مهم است. این به بهبود کیفیت زندگی آنها و همچنین جلوگیری از شرایط پیچیده دهان در مراحل بعدی بیماری ، که درمان دندانپزشکی بسیار دشوار می شود ، جلوگیری می کند.
